Gastronomia dania na wynos z 5% VAT
Z wyroku wynika, że sprzedaż dań w lokalach gastronomicznych, tj. na miejscu, gdzie klient korzysta z infrastruktury takiego lokalu, jego zasobów (w tym np. obsługi kelnerskiej), stanowi usługę restauracyjną opodatkowaną stawką 8% VAT. Jeśli natomiast klient kupuje danie na wynos, to ma miejsce dostawa środków spożywczych opodatkowana stawką 5% VAT.
Jak wyjaśniono w komunikacie, chodzi o kolejne dziewięć wyroków z 19 października br. w postępowaniach sądowo-administracyjnych toczących się przy udziale Rzecznika MŚP. Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie potwierdził, że do dostaw dań gotowych na wynos powinna być stosowana 5-proc. stawka podatku VAT. Tym samym uchylił w całości decyzje organów II instancji oraz poprzedzające je decyzje organów I instancji.
W ustnych motywach uzasadnień WSA w Warszawie wskazał, że w całości podziela pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrażony w wyroku o sygn. akt I FSK 1290/18 z dnia 30 lipca 2021 r.) w zakresie opodatkowania 5-proc. stawką VAT sprzedaży produktów w systemie sprzedaży „food court” oraz „wewnątrz punktów sprzedaży” – na wynos oraz w zakresie sprzedaży w systemie „drive in” oraz „walk through”, gdyż jest on zgodny z zaleceniami zawartymi przez TSUE w wyroku w sprawie o sygn. akt C-703/19 z dnia 22 kwietnia 2021r.
WSA w Warszawie uznał także, w ślad za stanowiskiem NSA, że w toku prowadzonych postępowań doszło do naruszenia przez organy podatkowe zasady zaufania wynikającej z art. 121 par. 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
"W ocenie WSA w Warszawie przedsiębiorcy z branży gastronomicznej opodatkowując sprzedaż produktów żywnościowych 5-proc. stawką podatku VAT działali w uzasadnionym przekonaniu, że jest ona stawką właściwą. Świadczy o tym m.in. fakt istnienia w obiegu prawnym wielu interpretacji indywidualnych potwierdzających, że do dostaw towarów na miejscu oraz na wynos znajdowała zastosowanie stawka 5-proc. Zdaniem Sądu w czasie do wydania przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej, a więc do czerwca 2016 r., istniała utrwalona linia interpretacyjna organów podatkowych potwierdzająca prawidłowość stosowania powyższej stawki podatku VAT. W ocenie WSA w Warszawie zatem organy podatkowe naruszyły zasadę zaufania, w związku z czym nie mogą żądać od podatników zwrotu podatku VAT również w zakresie dostaw produktów, z których to klient końcowy zdecydował się skorzystać na miejscu" - wyjaśniono w komunikacie.
Dodatkowo w dwóch sprawach WSA uznał za zasadny wskazany przez Rzecznika zarzut naruszenia art. 75 par. 4 i 5 ustawy Ordynacja podatkowa w zw. z art. 2 i 32 Konstytucji RP, w zakresie dokonanego przez organy podatkowe bezdecyzyjnego zwrotu nadpłaconego podatku VAT. „W ocenie Sądu, należy zrównać bezdecyzyjny zwrot nadpłaconego podatku VAT w skutkach procesowych z ostateczną decyzją o stwierdzeniu nadpłaty. W konsekwencji czego organy podatkowe wszczynając postępowanie podatkowe, winny były najpierw wykazać wystąpienie kwalifikowanych przesłanek umożliwiających wzruszenie ostatecznego bezdecyzyjnego zwrotu nadpłaty podatku. W związku z tym, zgodnie z zaleceniami Sądu przy kolejnym rozpoznaniu sprawy, powyższa okoliczność winna być wzięta pod uwagę przez organy podatkowe w pierwszej kolejności” - wskazało biuro Rzecznika MŚP.
Jak skomentował zastępca Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców Jacek Cieplak, ostatnie wyroki są kolejnymi, w których przy rozstrzygnięciu sprawy wojewódzkie sądy administracyjne wzięły pod uwagę wskazywany od samego początku przez Rzecznika MŚP zarzut naruszenia przez organy podatkowe zasady zaufania do działania organów podatkowych.
"Jednocześnie oceniam bardzo pozytywnie przychylenie się przez WSA w Warszawie do zarzutu Rzecznika MŚP w zakresie skutków procesowych bezdecyzyjnego zwrotu nadpłaty podatku. Okoliczność bezdecyzyjnego zwrotu podatku, nie może bowiem stawiać podatnika w gorszej w sytuacji procesowej, niż podatnika, który otrzymał zwrot nadpłaty podatku w wyniku wydania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty podatku. Jest to niezgodne z art. 12 prawo przedsiębiorców nakazującym organom równe traktowanie przedsiębiorców" – stwierdził Cieplak.(PAP)
Z wyroku wynika, że sprzedaż dań w lokalach gastronomicznych, tj. na miejscu, gdzie klient korzysta z infrastruktury takiego lokalu, jego zasobów (w tym np. obsługi kelnerskiej), stanowi usługę restauracyjną opodatkowaną stawką 8% VAT. Jeśli natomiast klient kupuje danie na wynos, to ma miejsce dostawa środków spożywczych opodatkowana stawką 5% VAT.
W ocenie TSUE pojęcie "usługi restauracyjne i cateringowe" obejmuje dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. Jeżeli nabywca podejmie decyzję o nieskorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez świadczącego usługę w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, należy uznać, że z dostawą tej żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy posiłki były przygotowywane na miejscu w restauracji.
Trybunał odwołał się tu do art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011. Z przepisów tych wynika, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności czy napojów przeznaczonych do spożycia przez ludzi wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności czy napojów jest zaś elementem pewnej większej całości, gdzie jednak przeważają usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, a usługi cateringowe wiążą się z dokonywaniem podobnych czynności, ale poza lokalem usługodawcy.
Za usługi cateringowe i restauracyjne nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności i/lub napojów wraz z ich transportem lub bez niego, jeżeli nie towarzyszą im żadne inne usługi wspomagające.
Jednak zdaniem TSUE to do sądu krajowego należy ocena, czy:
- odmienne traktowanie na gruncie VAT dostaw towarów lub świadczenia usług należących do tej samej kategorii tego załącznika jest zgodne z zasadą neutralności podatkowej,
- różne systemy sprzedaży (np. "walk through", "drive in", "food court") objęte są zakresem pojęcia "usługi restauracyjne lub cateringowe".
Dla oceny konsekwencji podatkowych najistotniejszy jest fakt, czy konsument zdecyduje się na spożywanie posiłku na miejscu, korzystając z dodatkowych usług, np. obsługi kelnerskiej, czy też nabędzie posiłek na wynos. Jeśli klient zadecyduje o niekorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnianych mu przez sprzedawcę w związku z konsumpcją żywności, to uznać należy, iż z dostawą żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca.
Innymi słowy, to klient decyduje, czy skorzysta z usługi, czy nie.
