Zachowanie tajemnicy przez pracowników restauracji

Branża gastronomiczna wypełniona jest tajemnicami. Wielu restauratorów chwali się sekretnym przepisem, czy szczególnym dostawcą produktów o wyjątkowej jakości. Mimo tego, zagadnienie „tajemnicy przedsiębiorstwa” nie zawsze jest kojarzone z gastronomią. To jednak w tym sektorze ma szczególne znaczenie i daje wyjątkową przewagę nad konkurencją.

Tajemnica przedsiębiorstwa gastronomicznego

Tajemnicą przedsiębiorstwa są pewne szczególne informacje, które różnią się w zależności od prowadzonej działalności. Co do zasady są to wszelkie dane techniczne, technologiczne i organizacyjne oraz inne informacje mające wartość gospodarczą. Warto pamiętać, że nie istnieje wymóg aby tajemnicę utrwalić w jakikolwiek sposób. W efekcie nie ma znaczenia czy jest zapisana na papierze, nośniku elektronicznym czy tez zapamiętana.

Ważne, żeby restaurator wobec informacji, które uznaje za objęte tajemnicą podjął odpowiednie działania. W efekcie dane te nie mogą być łatwo i powszechnie dostępne dla innych osób zajmujących się tym rodzajem działalności. Jeżeli restaurator nie zastosował odpowiednich środków, to nie będzie można uznać informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa – nawet jeżeli jest dość oczywiste, że powinna być to informacja utrzymywana w ukryciu.

Tajemnica restauracji obowiązuje bezterminowo do momentu, w którym informacja przestanie być poufna albo przestanie mieć dla nas znaczenie gospodarcze. Informacja traci status poufnej przy jej ujawnieniu. Nie ma znaczenia czy dokonamy tego my, nasz pracownik czy jakakolwiek inna osoba.

Co może zostać objęte tajemnicą przedsiębiorstwa?

Nie istnieje wyczerpujący katalog wskazujący co może zostać objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. W rzeczywistości to restaurator we własnym zakresie decyduje, które informacje uważa, za szczególnie ważne i wobec tego utrzymywane w sekrecie. Przykładem mogą być:

1. dane dotyczące dostawców,
2. dane dotyczące używanych produktów,
3. dane dotyczące stosowanych receptur i stosowanych składników,
4. lista klientów,
5. wszelkie dane dotyczące zawieranych umów,
6. warunki zatrudnienia personelu,
7. dane dotyczące prowadzonych sporów,
8. dane dotyczące potrzeb gości,
9. dane dotyczące złożonych ofert,
10. dane dotyczące prowadzonych negocjacji,
11. dane dotyczące reklamy i marketingu,
12. plany rozwoju restauracji.

Zagrożenia dla tajemnicy przedsiębiorstwa w restauracji

Przed kim i przed czym należy więc chronić tajemnicę w przedsiębiorstwie restauracyjnym? Zagrożeniem może być działanie pracownika lub współpracownika. Podmioty z którym współpracujemy naturalnie wchodzą w posiadanie niektórych informacji. Oczywiście zagrożeniem jest także sam restaurator, jeżeli nie będzie chronił w odpowiedni sposób tajemnic.

Ochrona tajemnicy w restauracji - pracownicy

Umowa o pracę jest główną podstawą zatrudniania w restauracji. Dla restauratora najważniejsza jest tu kwestia podporządkowania pracownika i kontroli nad jego pracą, co wywodzi się z uprawnień kierowniczych pracodawcy.

Nasz stosunek prawny z pracownikiem podlega regulacjom kodeksu pracy, niezależnie od zawartości umowy podpisanej z pracownikiem. Na mocy przepisów kodeksu pracy każdy pracownik ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Obowiązek ten jest aktualny przez cały okres trwania stosunku pracy. Także po ustaniu stosunku pracy pracownik nie może ujawniać, wykorzystywać lub pozyskiwać informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa byłego pracodawcy, gdyż popełnia wtedy czyn nieuczciwej konkurencji.

Mimo nałożonego na pracownika obowiązku restaurator musi dodatkowo poinformować pracownika co jest objęte tajemnicą. Możemy ustanowić katalog informacji podlegających tajemnicy w umowie o prace, w obwieszczeniu czy też w regulaminie pracy. Wybór sposobu poinformowania jest całkowicie dowolny, może być to nawet informacja ustna, co oczywiście nie jest rozwiązaniem idealnym.

Ochrona tajemnicy restauracji – współpracownicy

Umowy cywilnoprawne zawierane ze współpracownikami nie podlegają regulacjom kodeksu pracy. Zasada swobody umów pozwala nam jednak elastycznie modyfikować zdecydowaną większość treści umowy, w tym wprowadzić klauzulę o zachowaniu poufności. Popularnie nazywana jest skrótowo NDA lub CDA od angielskich nazw non-disclosure agreement oraz confidential disclosure agreement.

Taka klauzula może stanowić cześć umowy, załącznik do niej albo też przybrać postać zupełnie odrębnej umowy. Najpraktyczniejsze zdaje się włączenie jej do umowy głównej tak aby została podpisana razem z nią. Czas trwania obowiązywania klauzuli możemy określić dowolnie.

Ustalając zakres klauzuli należy dokładnie wskazać jakie informacje stanowią dla nas tajemnicę przedsiębiorstwa. To właśnie tych informacji będzie dotyczyć ochrona, więc musimy wykazać się tu przewidywalnością i zapobiegawczością. tajemnicy które pominiemy nie będzie podlegać ochronie tajemnicy w ramach umowy, nawet jeżeli są dla nas szczególnie ważne.

Sposób postępowania z informacjami

W umowie powinniśmy wskazać jakie środki bezpieczeństwa ma podjąć druga strona aby we właściwy sposób zabezpieczyć nasze tajemnice. Mogą być to np.:

1. obowiązek zawierania umów o zachowaniu poufności,
2. zabezpieczenia danych hasłami,
3. ograniczenia dostępu do danych przez osoby trzecie,
4. zabezpieczenia dokumentów,
5. obowiązek niszczenia dokumentów lub trwałego usuwania danych czy też niszczenia nośników danych,
6. stosowania monitoringu w pomieszczeniach w których wykorzystywane albo przechowywane są dane.

Kary umowne

Zastosowanie klauzuli o zachowaniu poufności powinno wiązać się ze wprowadzeniem kar umownych. Z każde naruszenie postanowień dotyczących tajemnicy należy wskazać odpowiednio wysoką kwotę. Dochodząc zapłaty kary nie musimy udowadniać niczego poza samym naruszeniem ustaleń umowy. Nie ma więc znaczenia wola, zamiar, umyślność czy zaistnienie szkody po naszej stronie. Dzięki temu kara pełni też funkcję odstraszającą od naruszania tajemnic restauracji.

Warto pamiętać, że mimo wprowadzenia kary umownej w określonej kwotowo wysokości, możliwe jest dodatkowe postanowienie, które pozwoli nam na dochodzenie odszkodowania przewyższającego karę umowną. W takim wypadku będziemy jednak musieli udowodnić wysokość poniesionej przez nas szkody.

Portal gastronomiczny GastroWiedza.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone.